Karlijn kwam aan het begin van dit halve jaar met de vraag naar mij toe met de vraag of ik wilde meewerken aan een project over IS in Afrika. Ik wilde daar graag aan meewerken en heb research over het onderwerp gedaan. Helaas ging de samenwerking tussendoor minder lekker en zijn wij samen tot de conclusie gekomen dat het beter was als ik afhaakte.

Toen Karlijn mij benaderde voor het project had ze nog niet echt concreet een idee hoe het stuk er uit moest gaan zien. Ze wist wel dat ze over de groei van IS in Afrika wilde schrijven. Omdat de richting die het stuk op moest gaan nog niet helemaal bekend was, was dat het eerste waar we ons op focuste. We kwamen er al gauw achter dat er veel jihadistische organisaties actief zijn in Afrika met overlappende doelen en allianties. Om het hele project behapbaar te maken zouden we dus een keuze moeten maken op welke organisatie wij verder gingen onderzoeken. Online kwamen wij berichten tegen dat ISGS (Islamic State in the Greater Sahara) een flinke opmars maakte in Mali en daarom kozen wij deze organisatie.

Onderzoek

Wij besloten deelvragen te maken en ik zou onderzoek doen naar de opkomst van de organisatie. De belangrijkste punten van wat ik heb gevonden zijn:

De organisaties Movement for Unity and Jihad in West-Afrika (MUJAO) en Al-Mulathameen waren gefuseerd tot de groep Al-Mourabitoun. In mei 2015 bracht Abu Walid al-Sahrawi naar buiten dat de groep zich zou aansluiten bij IS. Mokhtar Belmokhtar (andere prominente leider) bracht juist een verklaring naar buiten dat dit niet van tevoren overlegd was en hiermee scheurde de groep in tweeën. De groep van al-Sahrawi ging ISGS vormen, maar de groep van Belmokhtar sloot zich aan bij Al-Qaida in the Islamic Maghreb (AQIM).

De loyaliteitsverklaring van al-Sahrawi werd door IS bijna een jaar lang genegeerd. Dit komt waarschijnlijk door een combinatie van factoren. Allereerst was IS nog niet helemaal overtuigd van de capaciteiten van ISGS. Ook had IS al een sterke aanwezigheid in de regio, in de vorm van Boko Haram. Boko Haram was eerst een aparte organisatie, totdat de leiders trouw zworen aan IS en de naam van de organisatie veranderden in the Islamic State in West Africa (ISWAP).

ISGS begon met aanslagen in Burkina Faso in 2016.  Dit was toen in de buurt van de grens met Mali en Niger. Twee Burkinese grenswachten werden bij deze actie gedood. ISGS werd pas formeel door IS erkent nadat zij probeerde Islamistische militanten te helpen uit te breken uit een zwaar beveiligde gevangenis in Niamey (Niger).

Einde van onze samenwerking

Helaas liep de samenwerking tussen Karlijn en ik niet meer lekker, terwijl wij in het begin een vliegende start hadden gemaakt. Dit is vooral aan mij te wijten. Op een gegeven moment liet ik de communicatie teveel verwateren en daardoor was Karlijn niet meer op de hoogte of ik de deadlines zou halen die wij onszelf hadden gesteld. Eerlijk gezegd snap ik wel dat ze het zat werd. Als je geen contact hebt met iemand waarmee je samenwerkt, dan gaat die samenwerking steeds meer vastlopen. Dit was de reden dat wij samen een goed en eerlijk gesprek hebben gehad. Karlijn vond het echt niet leuk om uit te moeten vallen tegen iemand. En ik zag dat ik als een blok aan haar been werkte. Wij kwamen daarom allebei tot de conclusie dat samenwerken niet meer handig was. Nadat ik uit dit project ben gegaan heb ik mij voorgenomen om mensen niet meer zo teleur te stellen.

Ik kan er natuurlijk zelf moeilijker uitspraken over doen, maar ik denk dat ik nu veel meer op de juiste weg ben. In de tussentijd heb ik research voor Art Rooijakkers gedaan en meegewerkt aan filmpjes voor de klimaatadaptatie Zuid-Nederland. Bij beide projecten heb ik intensief moeten samenwerken met anderen en continu contact moeten houden. Aan de mensen waarmee ik samen heb gewerkt na dit project over IS heb ik gevraagd of ze de samenwerking met mij prettig vonden en ik heb gelukkig geen negatieve antwoorden gehad.