De Belfast Boys, dag IV (the New IRA)
In Rossinver was het een goede nacht geweest, niet in de laatste plaats omdat ik een tweepersoonsbed voor mijzelf had. Helaas vertelde Joe ons dat de bronnen die hij misschien kon regelen toch niet wilde praten. Onze reis bracht ons weer naar Derry deze dag. In de stad probeerde ik weer tevergeefs contact te krijgen met de DUP te krijgen en daarna gingen we met de auto richting het volgende Airbnb in Newtownstuart. In dit pittoreske plaatsje besloten wij naar één van de belangrijkste plaatsen voor informatie te gaan: De pub. We wisten nog niet wat er open was, maar de eerste auto die Casper aanhield wilde ons wel brengen. De pub was precies zoals je zou verwachten: Het bier was goed en de mensen waren vriendelijk en behulpzaam. We raakte direct aan de praat met de eigenaar/barman en een Poolse immigrant die Jack heette. Net op het moment dat er vier jongeren binnenkwamen maakte Casper drie keer de fout om Londonderry te zeggen (dit zeggen alleen protestanten en wij zaten diep in katholiek gebied) en hij werd meer dan scheef aangekeken door de aanwezigen. Na onze excuses gemaakt te hebben voor hem keerde de gezelligheid terug. De jongeren hadden ook al een paar biertjes op en we raakten al gouw aan de praat. Het begon als een normaal gesprek over auto’s, vrouwen en bier, maar toen ik over de Brexit begon vertelde twee van de kerels (op de wc) dat ze van de New IRA waren. Ze wilden er best even kort over praten, maar teveel woorden wilde ze er niet aan vuil maken. Het leek me ook niet het gepaste moment om erover door te drammen, omdat ze vertelden dat ze bewapend waren en natuurlijk al wat gedronken hadden. Wel wisselden we nummers uit en speelden nog een potje darts. Deze dag was op een uiterst interessante manier op een einde gekomen en we gingen voldaan slapen.