Wij hadden nu een plan opgesteld voor onze eerste autojournalistiek productie. Onze naam en logo was bedacht en ontworpen (CarCapitol). Het enige wat ons nog te doen stond was afreizen naar Middelburg en shots maken.

Wij kwamen goed voorbereid in Middelburg aan. Bij de mediatheek hadden wij de volgende apparatuur geleend:

• Twee 4K camera’s
• Twee statieven
• Twee zendersets
• Een extra lamp voor op de camera
• Een Gimbal om met de telefoon opnames te kunnen maken
• Een Tascam

Verder hadden wij zelf nog een camera met hoge beeldkwaliteit, twee nieuwe SD-kaarten, een heleboel batterijen, een cameraman en volgauto geregeld.

Dag één

Eerder hadden wij besloten dat wij alle stukken met de fiets, en de fiets en auto samen, op de eerste dag zouden filmen. Dit kwam omdat wij de fiets maar voor één dag mochten lenen van M5 (fietsfabrikant). We startten de dag op een plein voor de kerk in Middelburg. Hier namen we de beelden op van de start van de race. We hadden in het begin wat moeite met de audio opnemen, maar na wat aan de instellingen van de Tascam te hebben gezeten werkte het goed.

Nadat wij hier klaar waren vertrokken wij naar de rand van het centrum, waar wij zouden filmen dat ik langs Albert reed terwijl hij dan doorpraatte. Voor dit shot hadden wij meerdere pogingen nodig, omdat de timing perfect moest zijn want anders zouden er misschien mensen door het beeld heen fietsen. Daarna gingen cameraman Kasper en Albert de resterende opnames maken in Middelburg, waar alleen de fiets te zien zou zijn. Ik ging in de tussentijd richting Vlissingen om de omgeving te verkennen.

Terwijl ik in Vlissingen bezig was, waren Kasper en Albert aan het filmen op het fietspad tussen Middelburg en Vlissingen. Toen ze eenmaal in Vlissingen waren aangekomen, hevelden ze een paar spullen over in mijn auto en gingen we richting de pond naar Breskens. In de tussentijd was het voor mij zaak om zo snel mogelijk naar Breskens te rijden vanaf Vlissingen en dat is nogal een eindje. Kasper en Albert maakten ondertussen beelden van Albert terwijl hij op de boot zat.

Aangekomen in Breskens vonden wij het wel weer goed geweest. Ik nam alle apparatuur over in de auto en reed naar huis. Albert en Kasper deden hetzelfde, maar dan met de fiets.

Dag twee

Kasper en ik sliepen in het huis van zijn halfzus de nacht doorgebracht en Albert bij zijn oma. Het was duidelijk te zien wie beter had geslapen (Kasper’s zus had een hoogst irritante kat!). Ondanks de gebroken nacht gingen wij met goede moed aan de slag. We hadden besloten dat elke keer als de Jaguar X-type waar ik in reed al rijdend gefilmd moest worden, Kasper de filmauto zou besturen en Albert zou filmen. De eerste shots in het centrum waren erg lastig. Niet alleen omdat een binnenstad druk is. Kasper had de neiging om te sportief te rijden. Ook was het weer iets meer opgeklaard in vergelijking tot de dag ervoor. Als je een auto snel wilt laten lijken op film is het juist de bedoeling voor de filmauto om wat langzamer te rijden.

Uiteindelijk maakten wij alle shots die wij wilden maken en vertrokken wij richting Vlissingen. Ondertussen hielden wij contact door middel van walkie-talkie’s. Op de autoweg besloten wij wat shots te maken van de Jaguar terwijl deze accelereerde. Dit soort shots geven bij The Grand Tour vaak het gevoel alsof er heel hard wordt gereden. In werkelijkheid ging ik 40 rijden op een 80 weg en als ik een seintje kreeg, gaf ik plankgas tot 85 kilometer per uur.

Aangekomen in Vlissingen gingen wij direct richting de pond. Wij hadden bedacht dat ik naar de pond zou rijden en er daar pas achter zou komen dat je niet met de auto er op mag. Voordat wij opnames begonnen te maken, vroegen wij de mevrouw achter de balie of het goed was dat we filmden. Gelukkig begon ze te lachen en zei ze direct ‘Ja’.

We vertrokken nu eerst richting Terneuzen en daarna zouden we doorrijden naar Breskens. Tot de toltunnel maakten wij nog meer shots van de auto van buitenaf. Bij de tolhuisjes zelf stapte Albert bij mij in de auto om het telefoongesprek wat wij zogenaamd zouden hebben te regelen. Wij gingen weer rijden en Kasper ging er al gauw vandoor, ik vond dit raar, maar we waren te druk met de opname in de auto zelf. Net voor de tunnel zag ik een kleine, blauwe Citroën Saxo in de berm staan. Ik dacht:”Dit kan toch niet waar zijn.” Maar het was zeker waar, Kasper stond vanaf de vluchtstrook te filmen. Hij had een ongelooflijk gaaf shot gemaakt, maar we vroegen hem dit niet meer te doen vanwege veiligheidsoverwegingen.

In Breskens aangekomen deed Albert zijn gele fietspakje weer aan en we gingen richting het strandpaviljoen waar de race zou eindigen. Nadat wij toestemming hadden om te filmen ging Albert op het terras zitten en stelde Kasper zich op om de auto te filmen als die er aan kwam. Ik reed de auto weg en keerde om. Nadat ik een seintje van Kasper had gekregen reed ik de strandboulevard op en gooide de auto in de berm. Ik sprong uit de auto en Kasper rende al filmend achter mij aan naar het strandpaviljoen. Daar zat Albert natuurlijk al te wachten en samen filmden wij het einde van het filmpje op het terras.

Na de opnames

Nadat alle beeldopnames waren gemaakt en alle geleende spullen terug waren gebracht naar de mediatheek kwamen wij erachter dat één van de SD-kaarten was doorgebrand. Op deze SD-kaart stond ongeveer 20% van de opnames. Erg vervelend maar niet onoverkomelijk. Wij stelden een plan op hoe we te werk zouden gaan zonder dit beeldmateriaal, deels door weglaten en deels door opnieuw schieten. Wij zijn op dit moment niet al te ver met het monteren omdat er dus beeldmateriaal mist en wij het verder ook allebei druk hadden. Gelukkig staat er geen definitieve deadline voor het project, maar we willen het nu zo snel mogelijk af hebben. Dit was voor ons een goed eerste testmoment om te kijken wat er allemaal bij het maken van een autojournalistiek filmpje komt kijken.